ชีวิตติดเขียน

จั่วหัวหน้าแรกไว้ว่า

“เขียนทุกอย่างที่เราสนใจอยากเขียน เมื่ออยาก เราจะเขียนได้ดีมาก แต่เมื่อไหร่ที่เราเบื่อ ให้เอาความคิดเบื่อเหล่านั้น มาเขียนแทนการบ่น” โดย VWANDER.COM หรือก็คือตัวข้าเอง

หลายครั้งแล้วที่เกิดอารมณ์ ไม่อยากเขียน เพราะคิดเรื่องที่จะเขียนไม่ออก เซ็ง อยากไปทะเล แต่ไม่ได้ไปซักที โทษฟ้า โทษฝน

โทษโรคระบาด สุดท้ายคือ

โทษเงินในกระเป๋า ทำไมมันหดหายลงทุกที ไม่อยากทำอะไร นี่ไง ไม่อยากเขียน แต่พอเอาคำที่จั่วหัวเอาไว้มาอ่านซ้ำๆ งานเขียนเลยถือกำเนิด ก็เพราะบ่นๆ เบื่อๆ จนสุดท้ายมานั่งบ่นอยู่หน้าจอคอมฯ ทำให้ความคิด ความมโนพวกนี้แตกออกเป็นตัวหนังสือ แล้วเอาลงเว็บซะ มันไร้สาระพิลึก แต่นี่ก็คือพื้นที่ของเรา อย่างน้อยมันยังดีกว่าไปบ่นบนเฟสบุ๊ค ที่วันดีคืนดีมันอาจหายไปเพราะโดนอีตามาร์คลบออก หรือเพราะไปกระแทนสายตาใครเค้าอาจหมั่นไส้เอากดรายงาน และแม้ว่ามันจะไม่เจอผลกระทบใด

แต่ชัวส์สุดคือไปอยู่ในสายตาคนรู้จัก มันทำให้พวกเค้าเหล่านั้นรับรู้ (แต่ถ้าอยากให้คนอื่นรับรู้ก็อีกเรื่องหนึ่ง)

ข้อดีของการเขียนบล็อกพวกนี้คือ ไม่มีใครรู้ความลับของเราจนกว่าคนที่รู้จักเราจะเข้ามาอ่าน ฮาฮ่า

แต่เอาเข้าจริงๆ วันนี้ก็ไม่มีอะไรเขียนจริงๆ แหละ ทำได้แค่เอานิยาม มาเรียบเรียงใหม่ แล้วก็ดันคีย์คำว่า “คนเขียนบล็อก” ให้ไปอยู่ในเว็บ ให้ google มันสนใจว่า เว็บนี้ได้เปลี่ยนจุดประสงค์ไปแล้วนั่นเอง

เว็บนี้สำหรับคนเขียนบล็อก แน่นอนแล้ว

จากลำดับการพัฒนาแบบขี้เกียจ จด domain มาตั้งแต่ปี 07 เขียน “เว็บบ่น (ปี 2007)” ไปเรื่อยเปื่อยอยู่ 3-4 ปี กระทั่งมีเรื่องราวหลายเรื่องปนเปกันไปจัดหมวดหมู่แทบไม่ได้ งานเขียนบางตัวก็หายเพราะไม่อยากเอามาใส่ จนกลายเป็นเว็บ “สัพเพเหระ (ปี 2010)” และระหว่างนั้น ก็แยกเว็บออกไปตั้งเป็นเรื่องใหม่ๆ อีกหลายเรื่อง บางหมวดก็ดัง บางหมวดก็ดับ เรียกว่า พอเป็นไปได้ที่จะทำงานเขียนเกี่ยวกับเรื่องที่คนชอบให้มากขึ้น แต่เพราะมีหลายหมวดเกินไป การจัดการเลยไม่เป็นมืออาชีพ

สุดท้ายจากเรื่องที่ดังๆ ก็เริ่มดิ่งเหวเพราะไม่มีเวลาจะเขียนอัพเดท กลายเป็นความกดดัน กระทั่งเอาเนื้อหาแย่ๆ แต่เสียดาย มารวมเข้ากับเว็บนี้จนมันกลายเป็นหลายเรื่องหลายเหตุการณ์หลายหมวดหมู่ จึงเป็นความ “จิปาถะ (ปี 2012)” แล้วทิ้งร้างเว็บนี้ไปอีก 5-6 ปี ไม่มีการอัพเดทต่อ เพราะไปให้ความสำคัญกับเว็บที่มีเนื้อหาดีสุดที่แยกออกไปตอนแรก

กระทั่งกลับมาอีกครั้งด้วยเหตุผลที่อยากเพิ่มเนื้อหา เลยเอางานเขียนอีกหลายชนิดเข้ามาปนเพื่อลดวิธีการและรายจ่าย โดยหวังว่าถ้าเรื่องไหนดัง จะจับมันแยกไปทำอีกเว็บหนึ่ง แล้วก็ได้ผล หลายเรื่องมีคนติดตามเพียบจนงานงอก เว็บ “จับฉ่าย (ปี 2017)” นี้ถูกนำเนื้อหาหลายส่วนแยกออกไปทำใหม่ ส่วนเว็บนี้..ก็ตายอย่างถาวรไปตั้งแต่ปีนั้น

กลับมาปัดฝุ่นเว็บใหม่เป็น “คนเขียนบล็อก (ปี 2021)” เพราะเว็บอื่นๆ มันสามารถอยู่ได้ด้วยตัวเอง แทบไม่ต้องไปจัดการอะไรมากมาย เลยมีเวลากลับมาปัดฝุ่นเว็บแรกเกิดที่ยังไม่โต ให้ฟืนคืนชีพด้วยโปรเจคนี้

ชีวิตติดเขียน กับคนเขียนบล็อก

ก็หวังว่าจะไม่มีไอเดียไปทำเว็บอื่นอีกนะ เว็บนี้จะได้โตซักที