ขี้เคลมจริงนะท่าน

เรื่องนี้เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ไม่อยากโพสในเฟสบุ๊ค กลัวผิดหลักมาตรฐานชุมชนมันอีก แต่เห็นหลายคอมเม้นก็ด่ากันเยอะอยู่นะ

ช่วงนี้เหมือนเป็นโรคขี้หวาดระแวง จะโพสอะไรในเฟสก็กล้าๆ กลัวๆ สุดท้ายไม่เอาดีกว่า มานั่งเขียนบล็อก บ่นในบล็อกดีกว่า ถึงจะไม่มีคนเห็นแต่เชื่อว่าซักวันมันอาจจะมีผลลัพธ์ ว่าผมอาจเป็นผู้มาก่อนกาล อุอิ..

วันนี้ว่ากันในเรื่อง “ขี้เคลม” มันมาจากประเด็นที่นายกให้ข่าว (นายกอะไรไปหาอ่านกันเองไม่ได้ระบุตรงๆ อาจเป็นนายกสมาคมอะไรซักอย่างก็ได้) ที่บอกว่าอยากพลิกโฉมประเทศไทย และพร้อมสนับสนุนเยาวชนไทย อยากให้หลายฝ่ายได้เล็งเห็นถึงวิสัยทัศน์ผู้นำของท่าน และชวนให้หันไปสนับสนุนเยาวชนไทยให้มากขึ้น

แต่เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ ซึ่งท่านคนเดียวกันนั่นแหละ ได้แสดงวิสัยทัศน์ต่อหน้าสื่อและคนทั้งประเทศมาแล้ว ว่าเด็กไทยตกงานกันมากเพราะเรียนไม่ตรงกับความต้องการของประเทศ

ก็ค่อนข้าง งง และตามไม่ทันกับวิสัยทัศน์ของท่านผู้นี้ อะไรดีก็เคลมว่านั่นแหละดีควรเอาแบบอย่าง อะไรไม่ดีก็ด่าไว้ก่อน จะเอาแบบนี้จริงรึ

จากข่าว ท่านจะยกตัวอย่าง MV Lolo ของน้องลิซ (ลิซ่า BLACKPINK) มาและชื่นชมที่น้องได้นำวัฒนธรรมและเอกลักษณ์สำคัญของชาติไทยไปเผยแพร่ให้ชาวโลกได้ยล โดยเฉพาะสัญลักษณ์หลายอย่างที่มีในจังหวัดที่น้องเกิด จนคนทั่วโลกได้รับรู้ ทำให้ชื่อเสียงสถานที่นั้นเลื่องลือระบือไกล เพลงน้องไม่กี่นาที อาจทำชื่อเสียงให้กับประเทศและจังหวัดบ้านเกิดได้ขนาดที่คนจำนวนน้อยมากจะทำได้

ต่างกับท่านผู้นั้นที่กุมความสามารถมา 7 ปีแล้ว แต่ต่างชาติบางคนยังไม่รู้เลยว่าท่านเป็นใคร และที่ยิ่งไปกว่านั้นคือ คนในชาติเดียวกันเองหลายคนยังคิดไม่ออกเลยว่าท่านเข้ามาทำอะไรบ้าง ผมก็นึกไม่ออกเหมือนกัน

และด้วยเหตุที่หลายคนคิดว่าน้องทำชื่อเสียงแก่ประเทศ แต่ในความเป็นจริง คนทั่วโลกรู้จักน้องในฐานะศิลปินเกาหลี ทำทุกอย่างในนามเกาหลี ไม่ใช่ในนามประเทศไทย น้องถูกทางค่ายวางบทบาทให้เป็นศิลปินเกาหลี ร้องเพลงเกาหลี พูดและใช้ชีวิตแบบเกาหลี ไม่มีเกี่ยวอะไรกับไทยเลยในการทำงาน

แต่ด้วยเหตุที่ทำให้ทั่วโลกได้รู้เกี่ยวกับประเทศไทยเพิ่มเติม เรื่องนี้ต้องยกความดีความชอบให้กับทีมครีเอทีฟมากกว่า เพราะตีโจทย์ให้น้องแสดงความเป็นตัวตนให้ทุกคนสามารถเข้าถึงและรับรู้ได้ชัดเจนขึ้น และส่วนหนึ่งในนั้นคือสิ่งที่น้องเป็น นั่นคือความเป็นไทยของน้องเท่านั้นเองที่น้องอยากสื่อ และคาดหวังเพียงน้อยนิดที่จะมีอะไรเป็นไทยใน MV ก็เท่านั้น

แต่ผลไม่เป็นอย่างนั้น เรียกว่าเป็นสิ่งที่เกินคาดหมาย แต่มันก็ไม่ใช่ทั้งหมด เป็นแค่เพียงตอนหนึ่งในหลายตอนเท่านั้น แต่มีใครบางคน เคลม ไปแล้วว่านี่ไงไทยแลนด์ มีคนสร้างชื่อเสียงแก่ประเทศไทยแล้ว เฮ่ย..อะไรกัน

ถ้านี่คือสิ่งที่ศิลปินสามารถทำได้อิสระ น้องต้องตั้งใจสร้างชื่อเสียงแก่ประเทศชาติมากกว่านี้ เช่น การทำตัวให้เหมือนหรือคล้ายกับทูตวัฒนธรรม แต่เพราะข้อจำกัดของสังกัดที่เข้มงวด น้องไม่สามารถทำเองได้ การสร้างชื่อเสียงแบบนี้ดีแต่ไม่ดีมาก มันเป็นผลพลอยได้จากชื่อเสียงของศิลปินเท่านั้นเอง ที่อยากใส่ความเป็นตัวตนลงไป

หวังว่าทุกคนคงเขาใจ และคงไม่มีใครคิดขี้เคลม แย่งซีนมอบปริญญาบัตรให้น้องด้วยหรอกนะ ว่านี่ไงเผยแพร่วัฒนธรรม สร้างชื่อให้ประเทศ เหมือนที่ชอบมอบให้คนดังหลายคนบ่อย ๆ

ปล่อยน้องเค้าทำงานเถอะ อย่าได้ไปกดดันและขี้เคลมว่านี่คือผลงานสร้างชื่อให้แก่ประเทศตัวเองได้แล้ว ถ้าน้องหมดสัญญาจากค่ายแล้วสร้างผลงานของตัวเองจริงๆ ถึงค่อยเคลมก็ยังไม่สาย ถ้าเค้าอนุญาตน่ะนะ

แต่เท่าที่รู้

น้องขวนขวายด้วยตัวเองมาตลอด

ถ้าอยากเคลม ไปลงกับอย่างอื่นดีกว่า เช่นพวกที่เค้าทุ่มเทและตั้งใจ แต่ไร้ชื่อเสียง จะเคลมได้เต็มปากมากกว่า หรือ ไปเคลมให้กลุ่มนักกีฬาที่ไปสร้างชื่อเสียงในมหกรรมการแข่งขันหลายรายการ แล้วมอบผลประโยชน์ให้พวกเค้า เห็นว่าบางคนก็ยังไม่ได้อะไรเลยไม่ใช่รึ

อย่ามาเคลมกับเรื่องแบบนี้เลย

เพราะถ้าผมมีชื่อเสียงระดับโลก แล้วโพสภาพกำลังกินต้มยำกุ้งอยู่ต่างประเทศ ผมคงได้เป็นทูตวัฒนธรรม หรือต้มยำกุ้งแอมบาสเดอร์จากร้านไหนซักร้าน ผมก็ไม่ได้ภูมิใจอะไรมากมายนัก เพียงเพราะอยากกินต้มยำกุ้งเท่านั้นเอง

และมันไม่มีวิสัยทัศน์