Bad On the Beach Holiday Krabi

อีกไม่กี่วันนี้ (30/06/2011) ต้องรีบบินด่วนไปอย่างเร็ว ตอนนี้ก็ Skinhead ไว้แล้ว จริงๆ หากว่าค่อยคิดและใจเย็นซัดหน่อย ตั้งสติให้ดี คงไม่ต้องด่วนสรุปขนาดนี้หรอก แต่ก็นะ คิดๆ ไปก็อยากจะให้มันจบเร็วๆ มากกว่า เพราะหลายๆ คนก็ดูเหมือนว่าจะพูดกันไปต่างๆ นาๆ แม้แต่ญาติตัวเองบางคน ที่ยังไม่ทันได้อธิบายให้เข้าใจอะไรในหลายๆ อย่างก็ตีโพยตีพายทำเป็นไม่รู้จักกันไปซะแล้ว

จึงเป็นสาเหตุหนึ่งในหลายๆ หัวข้อที่ไม่สบอารมณ์ซักเท่าไหร่ ทำให้ต้องเข้าไปลบข้อมูลหลายอย่างที่คิดว่าสำคัญและเป็นสิ่งที่ตัวผมเองทำไว้เพื่อเป็นตัวแทนแห่งความทรงจำที่ดี ที่อธิบายถึงความเป็นตัวตน ที่มาที่ไป แม้กระทั่ง ชื่อ และ นามสกุล ที่สุดแสนจะภูมิใจที่พ่อแม่ได้ตั้งใจคิดให้ ก็ต้องขอล้างและลบออกจากระบบ Search Engine และอื่นๆ เพียงเพราะว่า ญาติบางคน ที่หลุดออกมาดูโลกก่อน กลัวที่จะเกิดผลกระทบ ถ้าเป็นคนอื่นคงไม่แคร์มากนัก แต่นี่…. และก็ทำเหมือนไม่รู้จักกันซะแล้ว ซึ่งเรื่องก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรมาก แต่ก็นะ พูดมาคำสองคำ แต่เป็นคำที่ทำให้ต้อง เครียด เลยเกิดความน้อยเนื้อต่ำใจว่า เออ…ต่อแต่นี้จะได้รู้ไว้ว่า ตอนเดือดร้อน จะพึ่งพาใครได้และพึ่งพาใครไม่ได้บ้าง ที่สุดก็คงเหลือแต่พี่ที่แสนดี แค่คนเดียว จากหลายๆ คน ก็ยิ่งรู้สึกรักและเคารพมากขึ้นกว่าเก่าชนิดเรียกว่ามีกี่ชีวิตก็ใช้หนี้กันไม่หมด

ต่อแต่นี้ก็รู้แล้วล่ะว่าบรรดาญาติๆ ที่ยินดีจะอยู่เคียงข้างตอนลำบากนั้นมีเหลือกี่คน ส่วนคนที่ไม่อยู่และทำเป็นไม่รู้จัก หรือไม่คิดว่ามีเราอยู่ในโลกนี้ ก็ขอแสดงความนับถือและขอบคุณ ตัวเองก็ไม่รู้สึกถือโทษโกรธเคืองใดๆ กับใครเขา และรับรู้ถึงความจำเป็นต่างๆ กับสิ่งที่เค้ายึดติด เช่น วัตถุ ของนอกกาย ความกลัว ฯลฯ แต่เค้าคงยังลืมไปว่า ครอบครัวสำคัญที่สุด จะมีก็เพียงแค่ ความน้อยใจ ก็…เท่านั้น…เอง

สรุปแล้ววันพฤหัสนี้ก็ Holiday on the Beach to Krabi ณ คลองม่วง เพื่อไปสะสางและรับสภาพกับปัญหาที่เกิดขึ้นจากผลของเมื่อ 4 ปีก่อนโดยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เกี่ยวกับบ่อน้ำเล็กๆ ธรรมดาๆ ซึ่งมันไม่น่าใส่ใจตั้งแต่แรกพบ คงคิดผิดไปแต่แรกที่คิดว่าที่แห่งนั้นน่าสนใจ น่าจะอนุรักษ์ไว้ ผลกระทบเลยตามมาล้างแค้นเอาคืน เพราะดันไปยุ่งกับ… คนในหมู่บ้านก็คงลือกันอื้ออึง แน่ล่ะ จะมีใครรู้จริงเกี่ยวกับเรื่องนี้ซักกี่คนที่พูดถึงผลของหลายๆ อย่าง ส่วนมากเดาได้เลย คนคลองม่วง หลายคนคิดติดลบไปถึงล้านนึง แม้ความจริงเรื่องมันไม่น่าถึง 2 บาทด้วยซ้ำ คลองม่วงหนอ ปัจจุบันคงจะมีแต่การเห็นแก่ตัวกันมากขึ้นเรื่อยๆ คิดถึงแต่เรื่องตัวเอง ไม่ใช่ญาติไม่ใช่คนรู้จัก ก็เหยียบกันจมดิน ส่วนที่ดีๆ ก็มีนะ ก็ขอนับถือในความมีน้ำใจ ทราบซึ้งกับสิ่งที่ยื่นให้เพราะทำให้นึกถึงในอดีต แม้ว่าจะไม่ได้เติบโตมากับที่แห่งนั้น แต่ความรู้สึกเก่าๆ ก็ยังไม่หาย รักและหวงแหนบ้านเกิด แต่น่าเสียดาย คลองม่วง คงจะอยู่แต่ในรอยรำลึก เสียแล้วจริงๆ เพราะขนาดคนในครอบครัว ก็ยังไม่ค่อยเหลียวแลซักเท่าไหร่ นัลประสาอะไรกับ ญาติห่างๆ หรือคนรู้จัก เพราะไม่ได้เติบโตจากที่นั่น เลยกลายเป็นคนต่างถิ่นกระนั้นหรือ??? ช่างมันเถอะ ต่อแต่นี้ก็ต้องพึ่งตัวเอง กับเหลือแต่พี่สาวและครอบครัว เรก็แค่คนตัวเล็กคนนึง จะไปหวังสู้กับใครเค้า ก็หวังว่าเรื่องคงจะจบด้วยดี ผู้ใหญ่ไม่เอาเรื่อง คงต้องอธิฐานเยอะๆ ขอพระคุ้มครองเยอะๆ อย่าให้ผู้ใหญ่ถือโทษโกรธเคืองในเรื่องที่เคยทำไว้ และยกโทษให้กับเด็กตัวเล็กๆ คนนี้ ที่ทำไปเพราะอารมณ์โกรธ ชั่ววูบ และทำไปแล้วเมื่อ 4 ปีก่อนโน้น

พูดให้น้อยลง ทำให้มากขึ้น

หากเรื่องกลายเป็นร้ายแรงมากก็แล้วแต่เวรกรรม เพราะไม่รู้จะทำยังไงแล้วเหมือนกัน ไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อนในชีวิต จะถือเป็นบทเรียนครั้งยิ่งใหญ่ ตัวเองก็ไม่ได้รวยอะไรนัก ทำงานกินเงินเดือนแค่พอเลี้ยงปากท้องและครอบครัว ภาระค่าใช้จ่ายก็เยอะแยะมากมาย ต้องหารายได้พิเศษกับการทำเว็บเล็กๆ น้อยๆ หารายได้เพิ่ม รับ Jobs ทั่วไป หากว่าถึงขั้นจะฆ่าจะแกงกัน หรือโกรธเคืองสั่งสอนอะไรกัน ก็คงไม่มีปัญญาไปขัดขวาง หรือห้ามปรามใดๆ ก็คงได้แต่ยอม…อย่างเดียว

หากเรื่องนี้ไม่จบ นี่ก็คงค้างอยู่แค่เท่านี้…..แต่หากว่าจบ ก็ได้กลับมาทำสิ่งที่ชอบนี้ต่อ ขอบคุณทุกท่านที่ยังคอยสนับสนุนเสมอมา หากโชคยังมีอยู่บ้าง คงได้กลับมาที่แห่งนี้อีก ขอพระคุ้มครองทุกๆ ท่าน